OKULDA KARİYER

ÇİTİM DONTLU OĞUZ (ACI’82)

Dünyaya katkıda bulunacak bir rengi var!

Mezunu olduğu İzmir Amerikan Kolejinde Okul Doktoru olarak görev yapan Çitim Dontlu Oğuz, Connect için kaleme aldığı yazıda, hayatındaki tüm önemli kararlarda ACI’ın etkisi olduğunu belirtiyor.

Ben, 1982 ACI, 1988 Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi mezunuyum. 2001’de Aile Hekimliği Uzmanlığımı tamamladım. Uzmanlık kararım biraz geç oldu. 1998’de tıbbın farklı alanlarında çalıştıktan sonra uzmanlığa girmeye karar verdim. Verdiğim tüm erken ya da geç kararlar, okulumdaki eğitimimle de desteklenmiş olan “istediklerimizi gerçekleştirmek için tek bir zaman yoktur” ve “en akıllı, en yetenekli kişi ben olamayabilirim; fakat benim de bu dünyaya katkıda bulunacak bir rengim var” inanışına bağlı olarak gelişti.

Çok yakın aile dostlarımızdan ACI mezunları ve kızları vardı. Ailemin beni okulumun sınavına girmem için yönlendirmesinin en büyük nedeni buydu. Okula başladığımda her şey yeni, çok ilginç ve heyecan vericiydi. İlk Bazaar Day unutulmazdı. Birlikte büyüdüğüm, sonra okulumuzun IT Başkanı olan çocukluk arkadaşımla gelmiştim. İlerleyen yıllarda kulüp, komite, sosyal sorumluluk çalışmaları ve bu çalışmaları yaparken planlayıp gerçekleştirmek çok öğreticiydi. Liseye geçtiğimizde fen bölümünü seçersem başarılı olup olamayacağımı, ileride hekim olmak istediğimi, ortaokul biyoloji dersi öğretmenim sevgili Bergün Hanımla paylaşmıştım. Güler yüzü ve candan desteği yolumu çizmemde çok yardımcı oldu.

Tıp alanında uluslararası deneyim

Tıp eğitimi sırasında, tıp öğrencileri birliği sınavlarını kazanarak 1986’da bir ay İspanya’da, 1987’de bir ay İtalya’da üniversite hastanelerinde çalıştım. Mecburi hizmette, pratisyen hekimlikte, hasta iletişimiyle sağlıklı yaşam tarzı değişikliklerini gerçekleştirebileceğimi gördüm. Sonra İzmir’e döndüm. Sağlık Ocağı çalışmalarında Aile Planlaması sertifikamı aldım. İzmir İl Sağlık Müdürlüğünde Acil Yardım Departmanında, 112 Acil sisteminin oluşturulması aşamasında çalıştım (911 sisteminin çevirisini, gerekli ekipman ve personelin sağlanması gibi). Bu arada sistemin tanıtımı için basın toplantıları, paneller düzenledim ve sunumlarını üstlendim. O dönemde Tıp Bayramı kutlama sırası Müdürlüğe gelmişti ve bu görev bana verildi. Hazırladığım metinler, seçtiğim şiirler beğenilince, sonraki yıl İzmir Milletvekili olan pediatri hocamın ricasıyla SSK için, bir sonraki yıl Tabip Odası için derken ciddi bir sunuculuk deneyimim oldu ve Bakanın geldiği toplantı ve açılışlarda da yardımım istenince kendiliğinden protokol sunucusu oldum. Bir gazeteci arkadaş bana sunuculukla ilgili olarak konuşma eğitimini nerede aldığımı sormuştu. Cevabım “Amerikan Kız Koleji mezunuyum, okuldan” olmuştu. Tüm bu süreçte artık tıp alanıyla daha fazla ilgilenmem gerektiğini düşünerek Aile Hekimliği Uzmanlığını kazandım ve uzmanlık diplomamı aldım. Uzmanlık eğitimi sırasında Organ Nakil Koordinatörlüğünde çalışmaya başladım. İlk sertifikamı Antalya’dan, daha sonra Transplant Koordinatörlüğü diplomamı İspanya Barselona’dan aldım. Aynı süreçte Dokuz Eylül Üniversitesi Aile Hekimliği ABD’ında öğretim görevlisi olarak çalışmaya başladım ve üniversite hastanesinin Organ Nakil Koordinatörlüğü görevini de üstlendim. Bu arada yapılan araştırmalar sonucu üretilen makaleler, yazılar, sunumlar, katıldığım kongre ve sempozyumlar, yetiştirdiğim öğrenciler ve organ nakli ile dokunduğum hayatlarla yaşadıklarım, en değerli anılarım oldu. Çalışma hayatımla berber süren sosyal hayatımda ise Uluslararası Rotary’nin Grup İnceleme ve Değişim programını kazanarak ABD’de bir ay süreyle ülkemizi temsil ettim. Sonrasında Çeşme Rotary Kulübüne katıldım. 2001 yılında kulübün ilk kadın başkanı oldum. Pek çok sosyal sorumluluk projesinde çalıştım. Derken 2006 yılında evlenmeye karar verdim ve emekli olabildiğimi anlayınca emekli oldum.

Öğrenmek için girdi, hizmet için döndü

2009 yılında okul doktorluğu için teklif gelince düşünmeden kabul ettim. Okulumla birlikte canım oğlum Fevzi Alp’i de kucağıma aldım (44 yaşında). Okul doktoru olarak okul ikliminin sağlığının devamlılığını sürdürmek için çalışıyorum, öğrencilerin, öğretmenlerin ve çalışanların anlık sağlığını korumak ve acil bir durumda doğru tanı ve yönlendirmeyle öğrencilerin etkin sağlık hizmetini sağlamak görevim. Pandemi sürecinde çalışmalarımıza farklı alanlar eklendi. SEV’e bağlı tüm okulların doktorlarıyla birlikte algoritmalar ve rehberler üzerinde çalışıyoruz. Pandemi sürecinde “aile danışmanlığı” eğitimi alarak, katıldığım sınav sonrasında Aile Danışmalığı Sertifikamı aldım. Hayatım çalışmak gibi görünüyor, ama eğleniyorum da. Lise arkadaşlarımla devamlı görüşüyoruz. Toplantılar yapıyoruz (şu dönem biraz uzaktan selamlaşıyoruz). Takı yapıyorum, kitap okuyorum, müzik dinliyorum, dans ediyorum, oğlumla geziyoruz, yeni yerler tanıyoruz, bisiklete biniyoruz, DIY projeleri yapıyoruz. En büyük hayalim, SEV ilköğretim öğrencisi olan oğlumun ACI sınavını kazanarak okulumdan mezun olması. Başardığım her şeyin arkasında, okulumdan aldığım eğitim ve öğretimin olduğuna inanıyorum. Sonuna kadar renklerimle insanların hayatına dokunamaya devam edeceğim. Hazırlık binasının girişinde “Enter to learn, depart to serve” yazısı bizi karşılar ve ben de öğrenmek için girdiğim okulumdan hizmet etmek için ayrıldım; ama öğrenmeye ve hizmet etmeye devam ediyorum, edeceğim.